Nijhuizum voelt zich merkbaar verbonden met de molen

Het afgelopen jaar vierde men in Nijhuizum dat het alweer 10 jaar geleden is dat de plaatselijke spinnekop werd opgeleverd na een intensieve restauratie. Molenaar Jan Huls was erbij en schreef het verslag, de foto’s zijn van Wybe Bouma.

We schrijven 27 november 2008: Een gerestaureerde Nijhuizumer molen wordt weer in gebruik gesteld. Nadat bouwmeester G. v. Reeuwijk de vang had gelicht, stroomde er weer water uit de utskoat! Voorzitter Bouma  van Dorpsbelangen verwachtte daarna in zijn toespraak dat de spinnenkop – meer dan de plaatselijke windturbine – zou bijdragen aan het op de kaart zetten van het dorp.

Dat bleek bijna 10 jaar later een juiste inschatting te zijn geweest! We schrijven nu: 18 augustus 2018.
Om 20.18 uur vertelt Dorpsbelangen voorzitter R. Fopma aan ruim 40 inwoners dat de molen nog steeds een belangrijke plek in het dorp inneemt. Jaarlijks komen een kleine driehonderd bezoekers langs, die zich nog steeds uiten in de trant van “Wat een mooi plekje, wat een mooie molen en wat een prachtig verhaal!”
Waarschijnlijk is dat aantal bezoekers over 18 jaar groter en is Nijhuizum volgens Wiebe Castelein nog steeds een boerendorp met een prachtige gerestaureerde molen. 
Weer een andere inwoner meent dat naast duurzaamheid, het ontvolken van het platteland, schaalvergroting, computergestuurde landbouwmachines en koeien die door drones naar de stal worden gehaald, het beeld van Nijhuizum in 2036 zullen bepalen.
Maar toch ….., om met de woorden van een bekend Fins architect (1898-1976) te spreken: “Wat oud is wordt niet opnieuw geboren. Toch verdwijnt het ook niet helemaal. Wat geweest is verschijnt steeds weer in een nieuwe vorm!” Ook na 18 jaar, met mienskip en het beste van Fryslân, zal Nijhuizum er bovenuit steken. Door niet te zeuren en met gas geven, zal het lukken en krijgt het dorp vleugels.
Persoonlijke - en wensen voor het dorp in 2036, tekeningen van de kinderen, een dorpsvisie voor de komende tien jaren en een speciaal voor dit evenement gecomponeerd lied in een keurige tijdcapsule verpakt, worden om 20.18  uur na 18 seconden aftellen voor 18 jaar op het molenerf bewaard.  De voorzitters van Dorpsbelangen en de Molenstichting Súdwest-Fryslân dekten de capsule toe onder begeleiding van het draaiorgel “Die Stadt”. Het “daverje fier yn it roun, o Fryske groun!”
Voorzitter H. Boekhoven van de molenstichting gaf daarna in z’n toespraak nog eens aan dat zo’n restauratie tien jaar geleden wel wat heeft gekost. Maar dan heb je ook wat, want bezoekers tonen veel belangstelling voor het functioneren van de spinnenkop en het werk van de molenaars. Met de molenstichting vinden velen dat de molens het waard zijn om als levende monumenten te behouden, tot 2036 en nog vele jaren daarna!
Na het kruien van de molen door R. Fopma en het lichten van de vang door H. Boekhoven stroomde er weer water uit de utskoat. Bijna 10 jaar na dato, nu niet met een polderslokje maar met een champagne toast beklonken!
Daarna was het net als tien jaar geleden een feestje …. in de tent, bij molenambassadeur Jan Ketelaar. Enerverend was het, in het jaar van de Culturele Hoofdstad. Niet de reuzen, maar de Nijhuizumers met Irene, Janke Jeltsje en Martha als organisatoren staken er bovenuit! “Was het ieder jaar maar 2018,” zuchtte één van de molenaars.

Foto’s van de festiviteiten zijn beschikbaar via de beeldbank.