Molenaars op excursie

Het is al weer even geleden –het wachten was op de foto’s-  dat de molenaars van de Molenstichting Nijefurd op excursie gingen naar de Amsterdamse molens. Klaas Toxopeus was er bij en doet verslag:

interessante excursie 

Zaterdag 6 oktober zijn Jaap, Jan, Henk, Gert, Piet, Frank & Klaas op excursie geweest naar de Amsterdamse molens. In de regen kwamen we aan bij de Etersheimer Braakmolen bij Etersheim onder Hoorn. Hier is het diepste punt van Noord-Holland, deels door inpoldering en deels door kleiwinning. De molen, tamelijk groot, bemaalt slechts 35 hectare maar heeft wel een opvoerhoogte van 2,5 m. Molenaar Frans Kroon vertelde boeiend over de geschiedenis van de molen en de polder, de teloorgang, de molenstomp was jaren een eenvoudige woning maar is rond 2000 weer helemaal opgebouwd en over het heden, werkende museummolen en gelieerd aan bezoekerscentrum de Breek zie www.debreek.com.

            Bij Krijtmolen ‘d Admiraal in Amsterdam Buiksloot was het inmiddels droog en scheen af en toe de zon. De krijtmolen was vroeger belangrijk, krijt werd gewonnen in Belgie en het gemalen krijt werd aan cement toegevoegd om zgn tras te krijgen, om voegen te maken die tegen veel vocht kunnen. De fabriek ligt aan het Noord Hollands Kanaal, vroeger lag de fabriek ver buiten Amsterdam maar tegenwoordig is alles ingebouwd en is de biotoop door bomen slecht. Molenaar Harm Ydo Hilberdink vertelde boeiend, ook over strijd met de omgeving over het omzagen van bomen.

            Bij de Molen van Sloten scheen de zon volop en was er wind, de molen draaide voor de prins. Dit is een toeristische museummolen. De plek is historisch, tot 15 jaar geleden lag het dorpje Sloten midden in de weilanden en maalde de molen polders leeg in de Ringvaart van de Haarlemmermeer. Nu is het een museummolen, opgebouwd uit diverse componenten van diverse molens met een stalen spil van 18 m lang en gekoppeld aan een kuiperijmuseum. Molenaar Anton en leerling Maud vertelden over molengeschiedenis en lieten een leuke film zien over de schiler Rembrandt en zijn diverse schilderijen over Amterdam, Amsterdammers en de invloed van het buitengebied incl molens op zijn schilderijen.

            Tenslotte molen de Otter in Amsterdam aan de Kostverlorenvaart. Ook hier mooi weer maar ook verdriet. Paltokmolen de Otter anno 1631 zit zwaar in de verdrukking. Rondom de molen zijn diverse hoge flats (tot 12 verdiepingen hoog) waardoor de biotoop erg matig is geworden. Dit heeft als consequentie dat er vrijwel niet meer gezaagd kan worden en dat sponsors afhaken. Verplaatsing van de molen naar Uitgeest wordt onderzocht maar vanwege wijzigingen in beleid bij de Roksdienst van Monumentenzorg en de Stadsdeelraad is hier nog geen uitsluitsel over.

De molen op zich is een plaatje al laat de staat van onderhoud te wensen over. De omringende houtloodsen (andere eigenaar) staan op instorten. De betrokken molenaar Paul Rijkers voert een ongelijke met diverse instanties om een werkende molen te behouden, al dan niet op de oorspronkelijke lokatie.