Leidse molendag 2017

Op de derde zondag van september wordt in Leiden de tweejaarlijkse molendag gehouden. Een totaal van negen molens openen de deuren en bieden een gevarieerd programma. Jaap Tiedema en Frank van Onna waren erbij.

De Rodenburgermolen is een ronde stenen poldermolen gelegen aan het Rijn- Schiekanaal. Door het ontbreken van onder andere koningsspil en scheprad is de molen niet meer maalvaardig. De vrij gekomen ruimte wordt benut voor het inrichten van een molenaarswoning. De biotoop is verre van ideaal maar ondanks dat verwacht molenaar Andries Veloo eind 2017 het respectabele aantal van 300.000 omwentelingen te hebben gemaakt. Na de bijzonder gastvrije ontvangst bekijken we in de kap het bijzondere gietijzeren bovenwiel. Naast molenaar blijkt Andries ook een begenadigd tekenaar. Tijdens het bewonderen van zijn tekening collectie ontdekte wij een tekening van Ybema’s molen te Workum. Een foto van de tekening via de beeldbank.
Na een zoektocht door de Stevenshof komen we uiteindelijk bij de Stevenhofjes molen. Deze immer nog maalvaardige ronde stenen poldermolen is door de oprukkende bebouwing behoorlijk in de verdrukking gekomen. Het door de molen te bemalen gebied is inmiddels gereduceerd van 150 ha naar ongeveer 40 ha. De verwachting is dat dit in de toekomst nog verder zal afnemen.
Gedurende de molendag schijnt te zon regelmatig maar laat de wind het afweten. Zelfs de Stadsmolen uitgerust met fokwieken en draaiend met vier volle zeilen kan niet malen. De bijzondere vorm van deze poldermolen met scheprad trekt de aandacht. Helaas is ook hier de biotoop verre van ideaal.
Vervolgens bezoeken wij houtzaagmolen De Herder. De molen is helaas niet draaivaardig. De molen kan zowel op de wind als met behulp van motoren zagen. In het oog springend is het horizontaal geplaatste snel zaagraam.
Op de wipmolen Maredijk genieten we eerst van de koffie voordat we de molen nader bekijken. De wipmolen met een gevlucht van ongeveer 15 meter staat behoorlijk ingebouwd. En alsof dat nog niet genoeg is, is ook de groenvoorziening in te ruime mate aanwezig. Voor de molenaar mag dit de pret niet drukken, gewapend met de zaag gaat hij de strijd aan.
In bijna het centrum van Leiden vinden we standaardmolen De Put. Deze molen is een replica van een uit de 17^de eeuw stammende korenmolen. De Put is maalvaardig en demonstreert dat van tijd tot tijd ondanks de zeer matige biotoop waarin de molen zich bevindt.
Niet ver bij De Put vandaan bezoeken wij onze laatste molen, korenmolen De Valk. De molen is ingericht als museummolen. De stelling van de molen gelegen op ongeveer 15 meter hoogte biedt een mooi uitzicht over de stad. Ondanks deze hoogte heeft ook deze molen geen vrije windvang.
Korenmolen De Valk is onze laatste molen tijdens de Leidse molendag, een mooie dag met weinig wind en veel verschillende molens. Foto's van de molendag via de beeldbank.